ย่าน ๑ หมายถึง น. แถว, ถิ่น, เช่น เขาเป็นคนย่านนี้, บริเวณ เช่น ย่านบางลำพู ย่านสำเพ็ง,ระยะทางตามกว้างหรือยาวจากตําบลหนึ่งไปยังอีกตําบลหนึ่ง; ของที่ตรงและยาว.
น. ระยะที่นํ้าไหลพุ่งตรง.
น. แถบแม่นํ้าที่ยาวตรงไปไกล.
น. เครือเถา เช่น ย่านวันยอ ย่านลิเภา, เรียกรากไทรที่ห้อยย้อยลงมาว่าย่านไทร.
ก. ยั่น.
ดู กอบนาง.
[นะกะ] น. ยานพาหนะเล็ก ๆ. (ป., ส.).
น. ชื่อเถาวัลย์ป่าชนิดหนึ่ง มีใบใหญ่, ย่างทราย ก็เรียก. (พจน. ๒๔๙๓).